Cline River - Jasper

zondag 18 september 2016

Nadat het vannacht enorm hard en langdurig heeft geregend is het weer vanmorgen goed opgeknapt. Er is veel zonneschijn maar een harde wind maakt het koud. De overburen komen verkleumd uit hun tent en maken onmiddellijk een groot vuur.  We zwaaien gedag en gaan op weg naar Jasper.
Hier langs de Highway 11 is het afgezien van temperatuur en wind prachtig mooi weer. We zien hele spectaculaire beelden. Bergen met vers gevallen sneeuw en bomen in herfsttooi. Erg enthousiast worden we er van.
Langs Highway 93, de Icefields Parkway, is het weer zeer gevarieerd. Het ene moment heb je blauwe lucht en op het andere moment lichte sneeuwval. We zien alle ons bekende beelden en genieten er weer erg van.

De waypoints uit ons routeboek worden eenvoudig met behulp van de Garmin gevonden. Alleen de "Weeping Wall" valt tegen. Er wordt weinig gehuild.
Sunwaptapass:
Bewolkt en wat vlokjes sneeuw. Mooi uitzicht in het dal.
Parker Ridge:
Erg druk op de parkeerplaats. De bergen liggen prachtig in de zon totdat het gaat sneeuwen.

 

Icefields Athabasca Glacier:
Grauw en bewolkt met mistflarden. Verder is het erg druk met de selfie makers. In de snackbar van het Icefields Centre voor schandalig veel geld een Hamburger van matige kwaliteit gegeten. Een excursie de glacier op is gezien het weer zonde van het geld. Ook het  bezoeken van de voet van de gletscher lokt niet erg. Bij het vertrek van de parkeerplaats begint het fors te sneeuwen. Natte sneeuw dat wel.
Bij de Tangle Creek Falls valt op hoe idioot mensen zich gedragen. Los van de selfie trutjes die je overal tegen komt, zijn hier mensen die de nare gewoonten van de Japanners hebben overgenomen.
Een attracties is niet genoeg, je moet je fotograferen, met jou op de voorgrond en de attractie er dan achter. Het is bijna onmogelijk de waterval goed te fotograferen, omdat er dwazen zijn die in allerlei malle poses op rotsblokken klimmen etc. Een dame is niet alleen (zo als zij denkt) moedig maar ook grappig. Ze klautert halverwege de watervallen en vangt zogenaamd met een fles het water op.
Manlief met, paardenstaart, neusring en een uitgemergelde kop weet niet hoe snel hij met zijn telefoon het tafereel moet vereeuwigen.

Bij de Sunwapta falls is het een beetje druk. Ik kan er maar met moeite parkeren.
De waterval is even spectaculair als anders. Het zonnetje maakt het plaatje af. Diverse foto's zijn het resultaat.
Ook hier wel weer hele horden jonge mensen met selfie sticks en wat ouderen die elkaar voor de attractie vereeuwigen.

Bij de Goat mineral Lick zijn vandaag geen geiten. We hebben überhaupt vandaag geen dieren gezien op een paar raven na dan natuurlijk.


De Athabasca falls zijn ook vandaag weer prachtig. Wat een geweld ontwikkeld het water hier.

Moe maar voldaan melden we ons bij Whistler campground in Jasper. Zoals gebruikelijk hebben ze op deze enorme camping weer geen hook-ups in de aanbieding. We willen gewoon electra.
Hoewel de Waipiti campground is gesloten, is daar nog wel de mogelijkheid van een plaats op de parking. Deze plaatsen hebben een electra aansluiting.
Nadat we daartoe besloten hebben, mogen we voor twee dagen dik zestig dollar aftikken.
We staan geweldig gemakkelijk nu in een rij, met het draadje aan de paal. Het is eigenlijk helemaal zo gek nog niet. Bovendien blijkt er een perfect sanitairgebouw te zijn waar je onbeperkt kunt douchen. Lekker!


Achter deze parkeerplaats/camping loopt de Athabasca River. Tussen de camping en de rivier ligt een picknickplaats waar je gezeten op de bekende bank-tafelcombinaties kunt genieten van een lekker hapje met een prachtig uitzicht. Wij wandelen een stuk langs de rivier.
Bij terugkomst bij onze RV hebben we een interessant gesprek met onze buren. Hij, vrachtwagenchauffeur van professie, legt mij uit hoe ik op mijn dashboard kan zien dat er voldoende motorolie aanwezig is. De peilstok onder de motorkap is van de versnellingsbakolie. Deze informatie scheelt ons weer heel wat getob.

 

© 2016 - Stef van Gasteren